In onwerklike onverstaan trek ek my skoene aan, terwyl die oggendson sag op my wang kom rus.
Met hunkerende soeke na jou begroet ek die dag met wankelrige krag.
In jou afwesige hierwees bemoei my alles hom met jou, elke asem soek na jou omhelsing, elke spiertjie na jou raak.
Ek skets met my botteltjie selfwees my selfwees in die regskud vir jou.
Ek smag om my projek aan jou te wys, die lewe wat ek uitgekap het deur donderweer en klipharde slag,
soekend na die stille waters in myself wat die klipmuur met Jerigo se sagte klanke jou gaan oopbreek
sodat jy die redding kan sien, en geen verwoestig.
Waar jy die omhelsende gekabbel van my hart kan hoor wat jou wil oorspoel met liefdevolle geluk in elke deel van jou en ons wees.
Sent via my BlackBerry from Vodacom - let your email find you!
No comments:
Post a Comment